صنوف شهری بخش مهمی از زنجیرههای اقتصادی را تشکیل میدهند و میتوان گفت این صنوف حلقه پیوند بنگاههای بزرگ و مصرفکنندگان هستند به نوعی آنها نقش روانسازی جریان تولید تا مصرف را برعهده دارند. اما در سالهای اخیر مجموعه عواملی باعث شده تا این صنوف رشد چندانی نداشته باشند و تعداد آنها در شهرهای کشور افزایش قابل قبولی پیدا نکند. پژوهشگر و مشاور آکادمی سامان طبق بررسیهای این آکادمی توضیح میدهد که در سال 99 حدود چهار میلیون و 200 هزار واحد صنفی در کل نقاط شهری کشور فعال بوده و در این کارگاهها حدود هشت میلیون نفر اشتغال داشتند اما در فاصله سالهای 99 تا 1402 شاهد اتفاقی هستیم که تعداد صنوف شهری خیلی افزایش پیدا نکرده و سال گذشته به حدود چهار میلیون و 550 هزار واحد رسیده. یعنی سالانه حدود 100 هزار بنگاه صنفی به صنوف شهری اضافه شده. فردین یزدانی توضیح میدهد که به دلیل افزایش فقر و طبقاتی شدن جامعه، بازارها هم طبقاتی شدند. صنوفی که معطوف به طبقه متوسط بود به تدریج با کسادی بازار روبهرو شد. بازار دو قطبی شکل گرفت، بازاری برای گروههای کمدرآمد و بازاری برای گروههای پردرآمد. به گفته پژوه