همیشه این حرف مولانا رو یادت باشه که : «این «تن» اسب توست و این عالم آخور اوست.غذای اسب غذای سوار نیست!!» کسی رو در نظر بگیر که تمام فکر و ذکرش. وزن و زیبایی اسبش هست و هزینه های زیادی برای جراحی زیبایی اسبش میکنه اما خودش لاغر و نحیف و بیمار با لباسهای پاره و کهنه است!!!تعجب میکنی از کارش؟این کاریه که همه ما داریم میکنیم! تمام فکر و ذکرمون به جای زیبایی روح روی زیبایی جسمه درصورتی که جسم فقط یک مرکب برای روحه!جسمما اسب ماست!فقط یه وسیله برای کمک به ارتقا روح هست!فقط یه ماشین برای جابهجایی روح و انجام راحتتر کارهایی که روح میخواد انجام بده. مننمیگم عمل زیبایی نکن.نمیگم خال گوشیتیت رو برندار.نمیگم لیزر نرو!برو اما دو تا نکته رو مدنظر داشته باش: اول اینکه همه این کارها رو برا دل خودت بکن نه برای ترس از قضاوت مردم. دوم اینکه با خودت وعده کن هرچقدر برای زیبایی جسمت زمان میگذاری و هزینه میکنی به همون اندازه برای زیبایی روحت هم زمان بگذار.اینطوری مطمئن باش سعادتمند از دنیا میری...