زندگی شما به این بستگی دارد که پارهای از آگاهیهای پایه را درک کنید در آن صورت چه بسا زندگی شما در سطحی بالاتر و فراتر به جریان بیفتد به قول عرفا اگر انسان بعضی مفاهیم را درک نکند هنوز این شرایط را ندارد که در زمرهی انسانها قلمداد شود عشق از این دست مفاهیم است گویی پس از تولد جسمانی این عشق است که انسان را در ساحتی دیگر بازتولید میکند و پس از این تولد دوباره است که ویژگیهای تازهای که ارزشهای انسانی است در شما به وجود میآید به قول حافظ: هرآن کسی که در این حلقه نیست زنده به عشق بر او نمرده به فتوای من نماز کنید با این حساب مهمترین سوال برای هر کس این است که سوالات محوری و مهم زندگی خود را دریابد و بداند که پاسخ این سوالات را چگونه و از کجا به دست بیاورد و باقی دیگر در ساحت عمل است که دانستهها باید به عمل درآیند و این معارف ارزشمتد مانند اکسیری ارزشمند وجود مانند مس انسان را به طلای ارزشمند بدل کند به قول سعدی: اکسیر عشق بر مسم افتاد و زر شدم عارفان ما این گونه سوالات را که هر کسی در طول زندگی برای درک بهتر از مسیر و پا گذاشتن در راه سلوک با آنها روبروست خودشناسی مینامند.