امپراتوری سلجوقی یک امپراتوری ترکتبار با فرهنگ ترکی-ایرانی و سنیمذهب بودند که توسط ایل قنیق تُرکان اغوز بنا نهاده شد. گستره سلطنت سلجوقیان از شرق تا کوههای هندوکش، از غرب تا فلات آناتولی و شام، از شمال تا آسیای مرکزی و از جنوب تا خلیج فارس ادامه داشت. سلجوقیان سرزمین مادر خود یعنی حاشیه دریای آرال به خراسان حمله کرده و سپس وارد بخش مرکزی ایران شدند و پس از آن با پیروزی بر امپراتوری بیزانس در نبرد مَلازگرد، آناتولی را تصرف کردند.[سلجوقیان تحت سلطنت طغرل بیک، با ایجاد تسلط سیاسی بر خلافت عباسی در بغداد، بالفعل رهبری جهان اسلام را به دست گرفتند.[جد این امپراتوری سلجوق پسر دقاق بود، دقاق بزرگترین فرماندهٔ نظامی ایالت اوغوز یبغو بود. به دلیل مهارت وی در تیراندازی به وی لقب تیمور یالیق (کمان آهنین) داده بودند.