️چرا «إیّاکَ نَعبُدُ» (فقط تو را می پرستیم) مفید انحصار است، ولی «نَعبُدُکَ» (تو را می پرستیم) مفید انحصار نیست؟ تو 5 دقیقه برات توضیح دادم ️ اینم خلاصه اش ببین، ترتیب اصلیِ چینش کلمات در جمله ی فعلیه اینه که اول فعل بیاد، بعد فاعل و بعد هم مفعول. حالا اگه مفعول بر فعل و فاعل مقدّم بشه (یعنی اول مفعول بیاد، بعد فعل و فاعل)، انحصار فهمیده میشه ️ توضیح بیشتر: . ️در «نَعبُدُک» اوّل فعل اومده، بعد فاعل (که ضمیر نحن مستتر و پنهانه) بعد هم مفعول (کَ)؛ ️امّا در «إیّاکَ نَعبُدُ»، مفعول (ایّاک) بر فعل و فاعل مقدّم شده و این انحصار رو می فهمونه. . ️ تعبیر علمیشم اینطوریه: تَقدیمُ ما حَقُّهُ التأخیرُ یُفیدُ الحَصرَ یعنی: مقدم کردن چیزی که حقش مؤخّر شدنه، حصر رو میرسونه. مثل مقدم شدن مفعول بر فعل و فاعل که جای اصلیش بعد از این دوتاست. خوشت اومد؟ :))) یاعلی ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ صفر تا صد ادبیّات عربی:

مفعول به فعل ایاک نعبد تقدیم حصر

1 سال پیش در دسته بندی آموزشی مدت زمان 06:20