امین رفیعی رودست Amin Rafiee Roo Dast من دره های پشتتو مثه یه کوه پُر کرده بودم ، قرص و محکم با اینکه من از اعتمادم به تو روُ دست خورده بودم ، بد نکردم نذار تنها منو ، اگه میشه نرو . . . آخه بی تو . . . همش طعنه از این مردم شنیدم نبودی حبس دوریتو کشیدم میدونم بس که دیوونه م بازم ادامه میدم . . . بی تو ، فقط یه سایه هر شب روبرومه تمومه خاطراتم آرزومه . . . فلج کرده منو ، بغضی که از تو توو گلومه . . . بالت شدم ، تا تو رویه قله بشینی تو پریدی . . . وقتی رسیدی پَرپَر زدم تا اوج پروازو ببینی تو بُریدی . . . از من بریدی نذار تنها منو ، اگه میشه نرو . . . آخه بی تو . . . همش طعنه از این مردم شنیدم نبودی حبس دوریتو کشیدم میدونم بس که دیوونه م بازم ادامه میدم . . . بی تو ، فقط یه سایه هر شب روبرومه تمومه خاطراتم آرزومه . . . فلج کرده منو ، بغضی که از تو توو گلومه . . .