پیشنهاد گفتگو را رضا کیانیان داد؛ در واقع پیشنهاد داد گفتگو کند با کسی که به گفتگو اعتقاد دارد؛ آنهم در این روزگار که بیشتر دوران سنگربندی است تا نشستن دور میز و صحبت کردن. تحریریه اعتماد احمد زیدآبادی را پیشنهاد کرد و آقای زیدآبادی هم استقبال کرد. در حالی که جامعه ایران فضایی به شدت دوقطبی را تجربه میکند، این دو نفر از جمله معدود کسانی بودند که پی راه میانهای میگشتند. هر دو رُک و بیپروا هستند، زیاد تابع جو زمانه نیستند و گاهی حرفّهایی میزنند که به مذاق جو عمومی جامعه خوش نمیآید. حالا هم در فضای دوقطبیشده کنونی، از راه میانه، یا آنطور که این روزها مُد شده از وسطبازی، دفاع میکنند. در این گفتگو که فقط ایده کلیاش با دو طرف مطرح شده بود و زمان زیادی هم برای هماهنگیاش طی نشد، کیانیان و زیدآبادی زود مود یا به قول امروزیها فاز هم را گرفتند و گفتگو بدون هدایت مجری راه خودش را پیدا کرد.