تحلیل و برداشت آدم ها از یه موقعیت مشابه، به زاویه دید اون ها بستگی داره. زاویه ای که میتونه گاهی باز، گاهی بسته و یا حتی گاهی از سر خیرخواهی باشه. مرحوم آیت-الله-فاطمی-نیا داستانی رو تعریف میکرد که: «نقل شده است روزی "معروف کرخی" نشسته بود. عدّهای از جوانان در دجله سوار بر قایق بودند و ساز و آواز سر می دادند. چند نفر از مقدّسین آمدند به معروف کرخی گفتند: آقا آن ها را نفرین کن، چه جوان های بدی هستند! معروف دستهای خود را بلند کرد و فرمود: خدایا به عزّت خودت قسم می دهم کسانی را که در این دنیا اینقدر خوشحال کردی، در آخرت هم همینطور آن ها را خوشحال کن! آنها به معروف اعتراض کردند: ای معروف! تو یک عارف هستی! چرا چنین می گویی؟ چرا یک عدّه که مشغول گناه هستند را نفرین نکردی و برای آنها دعا کردی؟ معروف کرخی پاسخ داد: وای بر شما که نادان هستید، من آن ها را دعا کردم، اگر قرار شود در آخرت خوشحال شوند، باید در این جا توبه کنند. این دعا یعنی خدا به آن ها توبه عنایت کند.» آیت الله فاطمی نیا اینطور ادامه میداد: «حالا ببینید، منِ رو سیاه که معروف نیستم، خاک پای او هم نمی شوم ، ا