حاج محمود کریمی مناجات (بس‌که به‌روی شانه‌ام، کوه گنه کشیده‌ام)

این قطعه مربوط به مراسم مناجات شب پنجم ماه رمضان در سال 1403 مى باشد كه در حرم امام رضا (علیه‌السّلام) اجرا شده است. براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، می‌توانید به پايگاه اطلاع‌رسانی فطرس مراجعه نمایید. متن شعر: بس‌که به‌روی شانه‌ام، کوه گنه کشیده‌ام شکسته‌ام شکسته‌ام؛ خمیده‌ام خمیده‌ام نوید لطف و رحمت و عفو تو را شنیده‌ام این من و این عطای تو؛ این تو و این خطای من خدای من! خدای من اله من! اله من! اله من! اله من! نگه مکن، نگه مکن به نامه‌ی سیاه من دود گنه به‌سوی تو، بسته ره نگاه من دست عنایت تو گر شود گره‌گشای من اله من! اله من! اله من! اله من! رفیق من، تویی تویی؛ حبیب من، تویی تویی قرار من، تویی تویی؛ شکیب من، تویی تویی دوای من، تویی تویی؛ طبیب من، تویی تویی ذکر خوشت، بود دوا؛ به درد بی‌دوای من خدای من! خدای من تو خالقی؛ تو داوری؛ تو اعظمی؛ تو اکبری تو از همه کریم‌تر؛ تو از همه فراتری گمان نمی‌کنم، مرا به‌سمت دوزخت بری مگر نه خلق کرده‌ای بهشت را برای من خدای من! خدای من به نام تو، به ذکر تو، همیشه ابتدا کنم به هرنفس که می‌کشم، خدا خدا خدا کنم اگر بری به دوزخم؛ باز تورا