فرش به صورت سنتی یک حرفه و کسب و کار پررونقی بوده و در دهههای گذشته یکی از اقلام مهم صادرات غیرنفتی کشور بوده اما در سالهای اخیر این رونق رنگ باخته است. به گفته فردین یزدانی پژوهشگر و مشاور آکادمی سامان، نگاهی به صادرات غیرنفتی کشور در دهه 60 و حتی دهه 70 نشان میدهد که فرش ایرانی در کنار پسته به عنوان یکی از اقلام مهم در صادرات غیرنفتی مطرح بوده و بعضا صادرات فرش تا 3 4 میلیارد دلار درآمد ارزی داشته اما در یک دهه اخیر به دلیل تحولاتی داخلی و بینالمللی، حداکثر صادرات فرش حدود 500 میلیون دلار و در برخی سالها تا حد 100 میلیون دلار یعنی نزدیک به صفر رسیده. این شرایط باعث شده تا بسیاری از نیروهای متخصص و طراحان نقشههای مناسب برای بازارهای جهانی به کشورهای دیگر همچون بنگلادش، پاکستان و هند و در چند سال اخیر به ترکیه مهاجرت کنند. در کنار این، ضوابط و مقررات دولتی نظیر پیمانسپاری ارزی و مداخلات نامناسب دولت فشار بیشتری روی جریان صادرات آورده است.