انتشار عکسی برای اولین‌بار از سهیل محمودی؛ یک دست اسلحه ژ۳، یک دست سیگار!

محمدرضا یزدانپرست: جوانی شما مقارن با انقلاب۵۷ است. امروز اگر افراط و تفریط‌تان در گذشته را مرور کنید، به خودتان به صراحت، نقدهایی وارد می‌کنید با آن درجه بالای انقلابیگری. چه مسیری طی کردید که این دگردیسی، حاصل شد؟ سهیل محمودی: دیدم و خواندم. قطعا پیشینه خودم را نقد می‌کنم. طرفدار اصلاحاتم، به معنای مبنایی، نه سیاسی. به جوان‌ها هم می‌گویم با شورش به جایی نمی‌رسید. با تغییر در حوزه فرهنگ و افزایش آگاهی به جایی می‌رسید. مگر منِ ۱۷ساله در سال۵۷، چند جای ایران و دنیا را دیده بودم؟ مگر چقدر کتاب خوانده بودم؟