مُجال - مُعطل شاعر: دکتر غلامرضا کافی بیت: حافظ میکس و مستر: آریا آهنگران کاور و ویژولایزر: مهدی رمضان نژاد ورس 1 به خارا، چنین خیره ورزاو بستند چنین یاغیان، یوغ بر گاو بستند که غوغاوَران چند کالوت بودند که جادوگران مارِ ماروت بودند نه بر تیز تک اسب سَقلاو بستند که بیگانگان یوغ بر گاو بستند که عوعوکنان چند کالوت بودند وَ سگ‌بازها، هارِ هاروت بودند که سرشاخ ها، شاخه از بُن بریدند تَنِ بَبر را خُفته، ناخُن کشیدند! تنی چند کانا، هوس آزمندان همه آلتِ دست، اَفشُرده دندان - هوس آزمندان که تن دوست دارند- - زنان را به محض ِ بدن دوست دارند- به مرگ یکی، مرگ ها ریسه کردند به محضِ تَشَر، ماست را کیسه کردند ****************** کورس ستمکاربیگانگان را, بگو هان که ما شورِ محضیم چون روز اَوَّل بگو تیغ لُختیم از جنس آهن بگو سبز و سَختیم چندان که صَندَل بگو سَربُلندیم، مانا دماوند بگو سر به زیریم ماننده ی بَل تو را پیک مرگیم، مانا هَلاهِل بگو تُرش و تلخیم، مانند گَلگَل - ورس 2 به شَخ شُخم کردند و وَرزاو بستند که بیگانگان یوغ بر گاو بستند بدل‌کارگان در لباس مُبَدَّل ستمکارگان، دِشنه
دسته بندی موسیقی
