مغز شما جایگاه تمام زندگی شماست، حتی یک اپسیلون از زندگی شما بیرون از آن قرار ندارد و اگر چند دقیقه اکسیژن دریافت نکند، صد در صد زندگیتان تمام می شود. شما با مغز خود می بینید(قسمت پشتی مغز) و نه چشمهایتان! چشم و گوش شما صرفا گیرنده هستند، منشا تمام احساسات شما مغزتان است و نه قلبتان. حتی زمانی که دستتان را تکان می هید در ابتدا باید فرامین پیچیده از مغز صادر شود. این مغز در طول زندگی شما بتدریج ضعیف می شود و شما از ضعف آن غافلید. چه باید کرد؟ این ویدئو و صحبتهای دکتر فرهاد عمادی متخصص مغز و اعصاب را بشنوید و برای اطلاعات بیشتر به وبسایت ایشان مراجعه کنید: