به گفته فردین یزدانی مشاور و پژوهشگر آکادمی سامان، ترکیب ممنوعیت واردات با تغییرات هزینههای دستمزدی نسبت به سطح منطقه مثلا ترکیه و تفاوت در هزینه تولید باعث شده که بخشی از پوشاک تولیدی برندهای ترک و شرکتهایی که در ترکیه مستقر هستند، در مناطق حاشیهنشین ایران و به طور مثال سمت جاده ساوه تولید شود. یزدانی توضیح میدهد که در سمت جاده ساوه مناطقی هستند که کارگاههای خانگی به تولیدکننده پوشاک با برندها خارجی تبدیل شدهاند. بخشی از این تولید، بارگیری به سمت ترکیه میشود و در ترکیه توسط مسافران ایرانی خریداری شده و به کشور بازمیگردد و بخش دیگر هم توسط سایتها و پیجها در فضای مجازی به عنوان کالای ترک به خریداران فروخته میشود.