مجلس خبرگان باید مجمع همه نخبگان باشد؛ نخبگانی که سابقه آنها نشان داده باشد جز به منافع ملی نمی اندیشند و بزرگتر از آن باشند که در حصار تنگ باند بازی و قبیله گرایی های سیاسی بگنجند. گرچه فعلاً حضور در اين مجلس مشروط به اجتهاد است، اما يك نكته مهم را نبايد از نظر دور داشت؛ همانگونه که امام عزیز رضوان الله علیه فرمود: اجتهاد مصطلح و مرسوم در حوزه های علمیه شرط لازم برای ایفای این نقش است؛ نه شرط کافی. آن بزرگوار بااينكه به حفظ فقه جواهری تاکید داشت, می فرمود: اجتهاد مصطلح در حوزه ها براي اداره كشور کافی نيست. بلکه یک فرد اگر اعلم در علوم معهود حوزه ها هم باشد ولی نتواند مصلحت جامعه را تشخیص دهد و یا نتواند افراد صالح و مفید را از افراد ناصالح تشخیص دهد و به طور کلی در زمینه اجتماعی و سیاسی فاقد بینش صحیح و قدرت تصمیم گیری باشد، این فرد در مسائل اجتماعی و حکومتی مجتهد نیست و نمی تواند زمام جامعه را بدست گیرد.