شاعر خوشا دردی که درمانش تو باشی را می‌شناسید، فخرالدین عراقی

کتاب «شرح لمعات» جناب عراقی در عین حال که اندیشه های عمیق عرفانی ابن عربی رو بیان و تبیین میکنه، نثری شاعرانه و جذاب رو ارائه می ده که نتیجه پختگی و کمال نثر فارسی در قرن هفتمه. نثری که این فرصت رو پیدا کرده تا مضامین و اندیشه های بلند عرفانی رو منتقل کنه. . همچنین اگه مهمترین ویژگی های شعر عراقی رو بخوایم در سه کلمه بگیم، میشه سادگی، روانی و طبیعی بودن. . به طوری که با گذشت زمان، اشعارش تونست به دورترین نقاط شبه قاره هند راه پیدا کنه و خیلی از شعرا و عرفای شبه قاره در اشعار فارسی ، اردو و پنجابی ازش تاثیر گرفتن. . عراقی شاعری یا بهتر بگیم، عاشقی دلسوخته بود که اشعارش هم حکایت همین ذوق و شوق درونیه. . دلی یا دلبری؟ یا جان و یا جانان؟ نمی ‌دانم همه هستی تویی، فی ‌الجمله، این و آن نمی ‌دانم به جز تو در همه عالم دگر دلبر نمی ‌بینم بجز تو در همه گیتی دگر جانان نمی ‌دانم به جز غوغای عشق تو درون دل نمی ‌یابم به جز سودای وصل تو میان جان نمی ‌دانم چه آرم بر در وصلت؟ که دل لایق نمی ‌افتد چه بازم در ره عشقت؟ که جان شایان نمی ‌دانم یکی دل داشتم پر خون شد آن هم از کفم بیرون کجا افتاد آن مجنون، د