حاج محمود کریمی روضه (زخم سرت، کشیده دلم را مدینه و)

این قطعه مربوط به مراسم مناجات شب بیستم ماه رمضان در سال ۱۴۰۲ مى باشد كه در حرم امام رضا (علیه‌السّلام) اجرا شده است. براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، می‌توانید به پايگاه اطلاع‌رسانی فطرس مراجعه نمایید. متن شعر: زخم سرت، کشیده دلم را مدینه و دیوار و آتش و در و مسمار و سینه و شد زنده یاد مادر و سیلی برابرم ذکرم کنار تو شده، ای وای مادرم! سیلی کوچه، بال‌وپرت را شکسته است شمشیر آن قلاف، سرت را شکسته است سی‌سال غصّه خوردی و اندوه؛ ای پدر ای داغ‌دار پهلوی مجروح! ای پدر کمتر به فکر نان یتیمان کوفه باش بابا! دوباره جان یتیمان کوفه باش قصدت به رفتن است که مرهم اثر نکرد در عزم رفتنت، غم من هم اثر نکرد حالا که می‌روی به من از کربلا بگو از کاف و ها و یا و از آن ماجرا بگو با من که غرق عشق حسینم، از او بگو از تیغ‌های تشنه به خون گلو بگو از بوسه‌های من به رگ گردنش بگو از پاره‌پاره ریخته‌های تنش بگو از لحظه‌های آخر و از غربتش پدر از کهنه‌پیرهن بگو و غارتش پدر رنگت چرا عوض شده ای غیرت حرم؟ وقتی که حرف می‌زند از داغ معجرم من را ببین که سوخته از بی‌قراری‌ام حالا که می‌روی، به چه کس می‌