من همون بغضِ گلوی ابتهاج ام وقتی که داشت شعرِ "آه از آن رفتگانِ بی برگشت" رو میخوند! میدونم تلخه، ولی خیلی بهش فکر میکنم. به اینکه مهمترین سوال آدمیزاد تو این جهان چیه؟ من از دید خودم یه جواب دارم براش ؛ «من یملأ الفراغ الذین یغیبون؟» چهکسی جای خالی رفتگان را پر میکند؟