عسل آویشن

عسل شناسی با بهزاد رفاهی آویشن Thymus kotschyanus تیره نعناع Labiatae اسامی محلی: کهلیک اوتی، آویشم، صعتر، آزربه، آوشن در ایران بیش از 18 گونه آویشن از جنس Thymus در مناطق کوهستانی و ارتفاعات البرز و زاگرس رویش دارد گیاهانی علفی چندساله، به فرم بوته ای و بالشتکی، کوتاه قد، به ارتفاع تا 50 سانتی متر، معطر و دارای گل های به رنگ های سفید، صورتی، ارغوانی و بنفش. گونه های جنس آویشن در مناطق کوهستانی با بارش بیش از 400 میلی متر در دامنه های کوهستانی و شکاف سنگ ها در ارتفاعات خزری و منطقه رویشی ایرانی تورانی رویش دارد. یکی از شناخته شده ترین گیاهان دارویی ایران و مصارف زیادی در طب سنتی به ویژه به جهت خاصیت آنتی بیوتیکی بالا و درمان بیماری هایی همچون سرماخوردگی دارد. شهدزا و گرده زا با جذابیت خوب تا خیلی خوب- بیشتر شهد گلدهی: خرداد و اوایل مرداد به مدت سه تا چهار هفته عسل تک گیاه آویشن به رنگ کهربایی روشن و در صورت حضور سایر گیاهان مولد شهد رنگ قرمز عقیقی خواهد داشت اما با این وجود عطر و طعم آویشن غالب خواهد بود. منبع: کتاب آشنایی با گیاهان ارزشمند در زنبورداری ایران