کشور ایران غنی ترین ورزشکار در رشته های رزمی در بین کشور های مشابه را دارد. کل آمار رزمی کاران در مجموع بیشتر از ده فدراسیون کونگ فو ، وشوو ،کاراته ، ورزشهای رزمی ، تکواندو ، جودو ، ورزشهای کارگری ،ساواته و موی تای و ... در حدود یک میلییون نفر است. که آمار بسیار درخشان و قابل توجهی است. اما در این بین موفقیت این همه ورزش کار و در آمد زایی یا مسابقات معتبری که بنام ایران در دنیا شناخته شده باشد وجود ندارد. بی نظمی تعدد سبک ها عدم اتحاد بین سبک های یک فدراسیون و اختلاف سلیقه و نظر ها و بطور کلی نبود یک مدیریت واحد در مجموعه وزارت ورزش باعث عدم در آمد زایی و نبود بهره وری در این رشته شده است. در همسایگی ما کشور های آذربایجان و ترکیه در سال های اخیر ا رشته های من درآوردی بنام بودو و آلپآگوت ( مخفف آلپ آگ و اوت ) و همچنین به لطف تبلیغات شبکه های تلویزیونی و ماهواره ای خود اقدام به جذب اسپانسر و راه اندازی رویداد های متعدد ورزشی کرده اند و ورزشکاران بخصوص از ایران برای کسب نام و دیده شدن در تلویزیون با هزینه سخصی عازم این مسابقات می شوند. اما بجز یک کاپ فلزی یا یک لوح یاد بود هیچ چیز معتبری
دسته بندی ورزشی
