عبدالحسین زرینکوب، ادیب، مورخ، اسلامشناس و ایرانشناسی محسوب میشه که تأليفات تاریخی او بهدلیل بیان ادبی و حماسی از آثار پرفروش در میان ایرانیان هستند. همچنین او مفاهیم والای آثار بزرگان ادبیات از جمله حافظ، مولانا، نظامی گنجوی و... را در آثار متعدد خود تفسیر و تشریح کرده است. او که خودش در دانشگاه تهران، رشته ادبیات فارسی خوانده بود، در ۱۳۳۹ خورشیدی به درجه استادی رسید و مدتی نیز در دانشسرای عالی تهران و دوره دکتری ادبیات فارسی دانشگاه تهران مشغول تدریس شد و از ۱۳۴۱ به بعد در دانشگاههای آکسفورد، سوربن و تعدادی دیگر از دانشگاههای بینالمللی به آموزش دانشجویان پرداخت. این استاد برجسته، از یک طرف ماهیت فرهنگ و تمدن غرب رو می شناخت و از طرفی دیگه آشنایی کاملی با فرهنگ ایرانی داشت. همین نگاه جامع باعث شد تا به این فکر کنه که چگونه میشه فرهنگ امروز ایران رو که در واقع آمیزهای است از فرهنگ سنتی و فرهنگ مغرب زمین، سر و سامان داد. زرینکوب به عنوان ادیب و مورخ در حوزههای مختلف تاریخ، فرهنگ و اندیشه، تالیفات زیادی از خودش به یادگار گذاشت که از جمله اونها میشه به دوقرن سکوت، با کارو