بیومارکرها در بیماری آلزایمر: با نگاهی به تکنولوژی های نوین دکتر ایوب رستم زاده

روش‌های تشخیصی AD به صورت زیر است: 1-تست‌های نوروسایکولوژیک: ارزیابی‌های شناختی مانند آزمون کوتاه وضعیت ذهنی (MMSE) و رتبه¬بندی دمانس بالینی (CDR) را می‌توان برای تشخیص زودهنگام به منظور ارزیابی کمی شدت اختلال شناختی و ثبت تغییرات شناختی در طول زمان استفاده کرد. 2-آزمون نوروایمیجینگ: برای مشاهده تغییرات پاتولوژیک و ناهنجاری‌های عملکردی که می‌توانند بدون اختلال شناختی آشکار مانند آتروفی لوب تمپورال میانی رخ دهند، از تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) و پت اسکن (FDG- PET) استفاده می‌شود. 3-تست‌های آزمایشگاهی (شکل 2-1): تست الایزا برای پروتئین‌هایی از جمله Aβ، tau توتال (t-tau) و تائو هیپرفسفریله (p-tau) در سرم، پلاسما و مایع مغزی-نخاعی (CSF) در حال حاضر بیومارکرهای مورد تائید برای تحقیقات بالینی و پایش AD هستند. امروزه تکنیک‌های نوروایمیجینگ به عنوان ابزاری ضروری که قادر است نه تنها تغییرات ساختاری در مغز بیماران AD را به تصویر بکشد، بلکه می¬تواند تغییرات عملکردی در in vivo را نشان دهد. MRS، یک تکنیک پیشرفته MRI است که قادر به ارائه اطلاعات در مورد متابولیت‌های in-vivo و سایر اطلاعات عملکر