امام علی بن ابیطالب (علیه السلام): وَ إِنْ ظَنَّتِ اَلرَّعِيَّةُ بِكَ حَيْفاً فَأَصْحِرْ لَهُمْ بِعُذْرِكَ وَ اِعْدِلْ عَنْكَ ظُنُونَهُمْ بِإِصْحَارِكَ فَإِنَّ فِي ذَلِكَ رِيَاضَةً مِنْكَ لِنَفْسِكَ وَ رِفْقاً بِرَعِيَّتِكَ وَ إِعْذَاراً تَبْلُغُ فِيهِ حَاجَتَكَ مِنْ تَقْوِيمِهِمْ عَلَى اَلْحَقِّ. هر گاه مردم بر تو بدگمان شدند، عذر خویش را آشکارا با آنها در میان بگذار و بدگمانی آنها را از خود دور کن، این کار از یک سو موجب خودسازی توست و از طرفی مهربانی کردن به مردم است و این عذرخواهی آنها را به حق وا میدارد. "نهج البلاغه، نامه 53"