عالمی را یک سخن ویران کند! این سخن اغراق‌آمیز نیست و چه بسا بارها حرکت غیرمسئولانه و بی‌خردانه‌ای، زندگی‌ها را بر باد داده است. در نگاه عارفان و شاعران ما، زبان انسان، نماینده‌ی وجود اوست و هرچه انسان خردمندتر و عمیق‌تر باشد زبان او در خدمت صلاح خود و جامعه، بیشتر به کار می‌آید. به همین دلیل مواظبت از زبان بسیار مهم است که فتنه‌انگیزی نکند! عالمی را یک سخن ویران کند روبهان مرده را شیران کند و در دوستی نیز بایستی مراقب بود که زبان باعث آسیب نشود! یار چشم توست ای مرد شکار از خس و خاشاک او را پاک دار هین به جاروبِ زبان گردی مکن چشم را از خس ره‌آوردی مکن البته بزرگان عرفان ما معتقدند در عالم یگانگی و همدلی دوستانه، ظاهر کلام حاکی از چیزیست و آنچه دوستان جانی از کلام هم در‌می‌یابند، چیز دیگری است! ما در مناسبات صمیمی عادی هم می‌بینیم که گاهی کلام در یک رابطه رنگ می‌بازد و با کیفیات رابطه، هویتی تازه می‌یابد؛ این مقام موانست‌ها و مناسبت‌های عادی عمیق است! پس زبان محرمی خود دیگر است غیرنطق و غیر ایماء و سجل همدلی از همزبانی بهتر است صدهزاران ترجمان خیزد زدل تا چه رسد روابط برخاسته از ق
دسته بندی هنری
