بنده‌ی عشق مثنوی معنوی

خبر بد این‌که هیچ راه میان‌بری وجود ندارد! و خبر خوب این‌که اگر پا در راه بگذاری و صادق باشی، زمین و زمان به یاری تو خواهند آمد! این پیامِ صریح عارفان است که گرچه کسانی هستند که با عنایت، از روزی بی‌رنج نصیب برده‌اند و از گنجِ شایگانِ بی‌تلاش بهره دارند؛ اما تو باید رو به راه باشی و کار کنی تا عنایات آشکار و پنهان را نصیب خود کنی! مال او یابد که کسبی می‌کند نادری باشد که بر گنجی زند ممکن است ندانی یا بدانی! ولی این را بدان که در هر صورت تو به پای خود راه نمی‌روی و با دید خود راه را نمی‌بینی! هرکه تنها نادرا این ره برید هم به عون همت پیران رسید بگفتم: روز بی‌گاه است و بس ره دور گفتا: رو به من بِنگَر! به ره مَنگَر! که من، ره را نوردیدم! اگر پا به راه بودی و صادقانه طلب کردی، هر چه در سر راه تو قرار گرفت، خیر توست! چرا که صدق صراط مستقیم است و در صراط مستقیم ای دل، کسی گمراه نیست! تو همواره در حمایت هستی! هرچه پیش آید خوش آید! چرا که در دستان او هستی در کمال امنیت و نهایت آرامش چه بدانی! چه ندانی! زیر نظر پیر راه‌دان هستی تو! دست پیر از غایبان کوتاه نیست دست او جز قبضه الله نیست