این یک اصل است، "در صورتی می‌توانیم از چیزی بهره ببریم که قدر و ارزش آن را بدانیم" و در بهره بردن از وجود نازنینان معنوی هم باید این اصل را در نظر داشته باشیم. از نظر عارفان نشانه‌ی این قدرشناسی و معرفت ادب نگهداشتن است: شاه اگر با تو نشیند بر زمین خویشتن بشناس و آن‌سوتر نشین البته اگر چه ادب ظاهر بسیار مهم‌ است ولی برای بهره بردن از وجود این بزرگان عارفان ما توصیه کرده‌اند که علاوه بر ادب ظاهر ادب باطن هم مهم است یعنی در حضور صاحبدلان دل را هم باید نگاه داشت! چرا که آنان بر خلاف اهل ظاهر بر سرایر(اسرار) درون ما هم واقف هستند. دل نگه دارید ای بی حاصلان در حضور حضرت صاحب‌دلان پیش اهل تن ادب بر ظاهرست که خدا زیشان نهان را ساترست پیش اهل دل ادب بر باطنست زانک دلشان بر سرایر فاطنست کلاس مثنوی خوانی نفیر نی روایتگر: محسن محمد تصویر: مَه‌سیما هاشمی ابیات ۲۷۵۷ تا ۲۷۶۳ دفتر سوم مثنوی از نسخه‌ی دکتر محمد علی موحد انتشارات هرمس